Niespodziewane i samorzutne napady lęku, agorafobia, intensywne uczucie zagrożenia, problemy ze skupieniem uwagi, nadmierna czujność, bezsenność, uczucie „kluski w gardle”, dyskomfort w jamie brzusznej, poczucie roztrzęsienia i drżenie, bóle krzyża i głowy, napięcie mięśniowe, duszności, hiperwentylacja, męczliwość, reakcje przestrachu, zaczerwienienie lub zblednięcie, kołatanie serca, pocenie, biegunki, zimne dłonie, trudności w przełykaniu.
Występuje również przesadne zamartwianie się o obecne okoliczności, zdarzenia lub konflikty, oczekiwania lękowe, trudności w opanowaniu obaw, niepokój, poczucie zagrożenia lub bycia „na krawędzi” załamania psychicznego, pustka myślowa, irracjonalna obawa przed jakimś obiektem i doświadczanie silnego lęku w sytuacji zetknięcia z tym obiektem przez co stara się go unikać. Obawa przed sytuacjami publicznymi np.: przemowy, korzystania z publicznych toalet. Pojawiają się nawracające natrętne myśli, wyobrażenia, rozważania, impulsy, idee lub nawracające przymusowe zachowania. Pojawiają się one wbrew woli pacjenta powodując lęk gdy pacjent próbuje przeciwstawić się im. Bardzo stresujące wydarzenia są wielokrotnie przeżywane w snach i na jawie. Objawy mogą prowadzić do nadużywania alkoholu lub innych substancji psychoaktywnych, zaburzonego funkcjonowania zawodowego i społecznego.
UWAGA
Aby zdiagnozować dane zaburzenie lub chorobę, należy zgłosić się do specjalisty.
Samodzielne stawianie diagnozy może być szkodliwe i krzywdzące dla nas samych i dla osób chorych.