W wieku starczym pojawiają się różne dolegliwości fizyczne i psychiczne, będące ze sobą powiązane. Choroby te są zagrożeniem występowania zaburzeń psychicznych i emocjonalnych.

Występują choroby serca, nowotwory, miażdżyca, choroba Alzheimera, choroby otępienne o pochodzeniu naczyniopochodnym, zmiany w ośrodkowym układzie nerwowym i zaburzenia psychiczne, które wpływają na zmianę zachowania, stylu życia, pogorszenie pamięci i procesów poznawczych. Leki zażywane w chorobach wieku starczego również wpływają na nastrój, samopoczucie procesy pamięciowe, poznawcze oraz aktywność psychoruchową.

Mogą występować problemy z pamięcią świeżą, trudności w zapamiętywaniu, natomiast pamięć wydarzeń dawnych może być dobrze zachowana. Występują trudności w rozpoznawaniu przedmiotów, miejsc, osób, orientacji w czasie i przestrzeni. Pojawia się ubóstwo mowy, spowolnienie ruchowe – głównie chodu, spłycenie emocjonalne, ograniczenie zainteresowań i zaangażowania w życie osobiste i społeczne, pojawiają się zaburzenia snu, podejrzliwość, lęk, pobudzenie, płaczliwość, trudności w kontrolowaniu zachowania. Pojawia się również depresja, która może być najwcześniejszym objawem choroby Alzheimera lub innych chorób otępiennych.